In Story geeft Stephanie Planckaert aan dat ze zichzelf, toen ze jonger was, zag als een moeder van een heel groot gezin. “Maar eens je zelf kinderen hebt, merk je pas hoeveel werk dat is”, vult ze gelijk aan. “Het idee is dus wat naar de achtergrond verdwenen. Al sluit ik zeker niet uit dat er ooit nog een vierde komt.”
Wanneer de reporter vraagt welke eigenschappen ze graag aan haar kinderen wil meegeven, geeft Stephanie aan dat ze graag haar flexibiliteit om in het leven te staan en dingen aan te pakken, wil doorgeven. “Mij niet vastpinnen op mijn manier van handelen. Bovendien sta ik ook open om te luisteren naar meningen en feedback van anderen.”
Op de vraag wat haar kinderen dan weer niet mogen doen, wat zij vroeger wel heeft gedaan, herinnert Stephanie zich dat zij en haar jongste broer Junior vroeger echte wildebrassen waren. “We zochten de grenzen op. Zo sprongen we heel vaak over beken en liepen we door mensen hun tijd om het snelst van punt A naar Punt B te geraken. Achteraf gezien was dat nogal gevaarlijk.”
