In De Morgen staat te lezen dat Koen Wauters zich van zijn eerste jaren van zijn carrière niet veel meer kan herinneren.
“Ik ben er eerlijk gezegd niet zo rouwig om dat die beginjaren van mijn harde schijf zijn gewist”, gaat Koen van start. “Maar omdat we voor de jubileumconcerten graag met verwijzingen naar ons verleden willen werken, ben ik nu wel gedwongen om een en ander te herbekijken. Iemand stuurde me een fragment door uit de talkshow RUR op Veronica, waar ik in 1990 te gast was. Ik zag mezelf daar vreselijk zelfvoldaan zitten met mijn lange zwarte frak aan… Ik heb het twintig seconden volgehouden, daarna moest ik mijn telefoon wegleggen. Verschrikkelijk.”
Wanneer de reporter vraag wat deze beelden zo ondraaglijk maakten, geeft Koen aan dat hij nog altijd een beetje kwaad wordt op die jonge, arrogante versie van zichzelf. “De twintiger die nog maar net kwam piepen maar vond dat hij terecht op handen gedragen werd. Bah! Meneer ging even rockster spelen. Maar als je geen rockster bént, moet je ook niet doen alsof. Als ik die jonge Koen terug zie, wil ik er een stevig klapke mee doen. Ik ben zo blij dat die waanzin van korte duur was en alles daarna in een normale plooi is gevallen.”
