In Primo vertelt Helmut Lotti over zijn grote idool Elvis Presley.
“Elvis was verslaafd aan medicijnen en is gestorven aan de gevolgen daarvan. Na een partijtje racquetball”, gaat Helmut van start. “Hij zat op het toilet, perste te hard, kreeg hartspasmen en stierf. De autopsie wees uit dat er twintig verschillende medicijnen in zijn lichaam zaten.”
Een doodsoorzaak die helaas meerdere grote sterren fataal werd. “Ik snap dat allemaal niet. Mijn verstand is daar te klein voor. Mensen die zichzelf vernielen door te veel te drinken of drugs of pillen te nemen. Maar dat is voor mij geen reden om hem te veroordelen of minder te appreciëren. Elvis heeft niemand iets misdaan, hij heeft gewoon zichzelf kapotgemaakt.”
Al is Elvis veel meer voor Helmut dan alleen een goede zanger die een spijtige dood is gestorven. “Hij had trouwens heel groot hart. Hij heeft veel geld aan goede doelen geschonken. Elvis was een zeer gul mens. Hij heeft ook nooit geweigerd een handtekening te geven aan de fans. Ik wel. Verschillende keren al. Ik vind dat nog altijd spijtig dat ik toen zo gereageerd heb. Maar dat gebeurde omdat ik me echt overvallen voelde. En omdat er iemand bij mij was. Dan schiet ik uit mijn krammen, maar dat is ’n pure paniekreactie. Het is dat autisme dat op dat moment de kop opsteekt.”
