Mochten we kunnen kiezen, dan zouden we allemaal terug twintig willen zijn. Ook acteur Werner De Smedt zou daar geen neen tegen zeggen. Het was een periode waarin hij heel weinig zorgen had.
“Maar ik hunker daar niet naar, hoor. Om weer twintig te zijn. Ik zou de klok niet willen terugdraaien. Maar ik vond het wel een fijne leeftijd. Toen had je ook nog niet zoveel regels als vandaag. Alles kon en alles was mogelijk. Vandaag zijn er veel meer beperkingen voor jongeren. Dát mag wel, dít niet. (zucht) Julie en ik hebben de jongens echter nooit tot iets verplicht. We willen ze alle kansen geven om zo gelukkig mogelijk te worden. Maar verder mogen ze hun eigen pad uitstippelen”, klinkt het in Primo.
Werner heeft twee pluszonen van die leeftijd, maar die komen hem zelden of nooit om raad vragen. Zij trekken hun plan.
“Soms kan ik het echter niet laten om hen wat goeie raad te geven. Maar eerder op vriendschappelijke wijze dan op vaderlijke. Want ze hebben al een vader. Dat is niet altijd makkelijk geweest. ‘Waar ligt mijn grens? Tot hoever kan ik gaan?’ Ik heb het daar nog soms moeilijk mee.”
