In Humo blikt Tom Boonen terug op een zware val die hij gemaakt heeft in 2015 tijdens een wielerwedstrijd.
“Ik werd van mijn fiets gekatapulteerd en viel op de zijkant van mijn hoofd. Mijn helm werd eraf geslagen, waardoor de impact bijna helemaal op mijn slaap terechtkwam”, gaat de wielerlegende van start. “Ik was meteen bewusteloos en bloedde uit mijn oor. Eerst vreesden omstanders het ergste – mijn Poolse ploegmaat Lukasz Wisniowski heeft naar verluidt staan wenen. Ook Theo Bos barstte in huilen uit, hij was ervan overtuigd dat ik dood op het asfalt lag.” Gelukkig kwam Tom na een paar minuten terug bij bewustzijn.
“Ik had een hersenbloeding, een hersenschudding en een breuk van vijftien centimeter in mijn schedel”, gaat Tom verder. “Van die dag herinner ik me niets meer, alles is me later verteld. Ik heb twee weken op intensieve zorgen gelegen. Het was onzeker of ik het zou halen, en of ik geen permanente hersenschade zou oplopen. Maar mijn schedelbreuk heeft mijn leven gered: doordat die door mijn oor liep, kon het bloed eruit en werd er geen druk op mijn hersenen opgebouwd. Daardoor had ik geen blijvende hersenschade en genas ik snel. Mijn gehoor bleek aangetast, maar dat heeft me dus in zekere zin gered: anders was ik hier niet meer.”
