Lynn Wesenbeek was nog erg jong toen ze afscheid moest nemen van haar mama. Zij overleed ten gevolge van kanker. Echt afscheid heeft ze niet meer kunnen nemen. Net zoals ze niet meer heeft kunnen zeggen wat ze wilde.
“Ik was te jong voor zo’n gesprek. Mijn moeder heeft het geprobeerd: we zaten samen aan de keukentafel, ze zei dat ze voelde dat ze wellicht niet lang meer zou leven. Ik ben beginnen te huilen. Ik kon het niet aan, ik ben blijven zeggen: ‘Nee, het komt wél goed.’ Dat moet hard zijn geweest voor haar”, zegt ze in Humo.
Op het moment dat het slechter ging met haar mama, was Lynn al beginnen werken. Er moest geld in het laatje komen.
“We konden niet leven van de ziekenfondstoelage alleen. Om snel aan geld te komen deed ik eerst interimopdrachten, vooral administratieve jobs.”
