Annelien Coorevits heeft altijd een goede band gehad met haar grootouders. Ze kwam er graag en ze genoot van de tijd wanneer ze daar was. Afgelopen zomer heeft haar bomma euthanasie gepleegd, ze was 94.
“Ze was de eerste uit mijn dichte omgeving die op deze manier wegviel. Dat was niet op een week verwerkt. Het is natuurlijk de gang van het leven, de ouderen moeten eerst gaan. O wee als een van mijn zussen of mijn broer zou sterven, of mijn kinderen, voor mij! Ik zou daar niet mee om kunnen. Ik ben daar gevoeliger voor geworden. Toen ik de aflevering van ‘The Crown’ zag waarin Diana sterft, zat ik in mijn zetel te blèten. Belachelijk, hé. Als je kinderen hebt, word je kwetsbaarder. Ik wil niet dat zij zonder mama moeten opgroeien”, zegt Annelien in Dag Allemaal.
Annelien is heel beschermend als het gaat over haar kinderen en familie. Het is duidelijk dat ze niet wil dat haar kinderen iets overkomt. Maar het kan soms iets té worden.
“De eerste keer dat m’n vriendin Eva me daarop wees, moest ik dat laten bezinken. Maar ik besefte dat ze gelijk had. Loslaten, dat kan ik niet goed. Ze zijn nog maar 12 en 8, hé. Ik zal altijd controleren waar ze zitten en wat ze doen. Onlangs stond de jongste te wenen op het voetbal. ‘Ze hebben me gepest en mij pijn gedaan’, snikte hij. Wel, dan spring ik van mijn stoel en storm ik naar die pestkop om die de les te spellen. ‘Wees maar eens bang van mij’, denk ik dan. Als mijn stekels rechtkomen, is het sterker dan mezelf. Wanneer ouders hun kinderen niet opvoeden met respect, dan zal ik het wel doen in hun plaats.”
