Wanneer de reporter van Dag Allemaal aan Bart Appeltans vraagt of hij een gelukkige tiener was, geeft het tv-gezicht aan dat hij op zich wel gelukkig was maar dat zijn geaardheid zijn jeugdjaren uiteraard mee vorm heeft gegeven.
“Ik begon dat pas te beseffen toen ik 17, 18 was. Ik was een laatbloeier op dat vlak. Maar goed, je begint door te krijgen hoe de vork aan de steel zit, en je voelt je op dat vlak anders dan de anderen”, legt Bart uit. “Als er iets onzekerheid in mij gezaaid heeft, is dat het wel. We spreken over 25 jaar geleden, eind jaren negentig. De maatschappij was toen nog niet zo open-minded als vandaag.”
Bart geeft aan dat hij geregeld scheldwoorden of verwijten naar het hoofd geslingerd kreeg. “Of ik werd uitgesloten, dus dat was soms wel moeilijk. Al heb ik nooit iets écht ergs meegemaakt. Ik ben in een veilige omgeving opgegroeid, in Nieuwerkerken. En ja, ik was een verlegen jongen. Ik had geen massa’s vrienden als kind, maar toen ik architectuur ging studeren, bloeide ik open omdat ik mijn passie had ontdekt. Ik hoorde bij de betere studenten en kreeg dadelijk hoge cijfers voor mijn projecten. Dat gaf me zelfvertrouwen. Ik had het gevoel: oké, ik zit hier op mijn plaats.”
