In zijn nummer ‘Not Going Anywhere’ belooft Berre dat hij er zowel in goede als in slechte dagen voor zijn familie zal zijn. Of dat probeert hij toch alleszins, want zijn drukke agenda laat dit niet altijd toe. “Fysiek ben ik er dus niet altijd – ze begrijpen dat ook – maar mentaal wel.”
Wanneer de reporter van Story vraagt bij wie de zanger altijd kan aankloppen, geeft hij aan dat dit op de eerste plaats natuurlijk zijn familie is maar ook zeker zijn vrienden. “Als je jong bent, maak je veel vrienden. Maar zodra iedereen zijn eigen leven begint te leiden, zeker als ze gaan werken of een partner hebben, dunt die kring serieus uit. Ik heb dus maar een handvol vrienden, maar als ik me slecht voel, weet ik dat ik ze maar moet bellen en ze staan aan mijn deur. Dat vind ik een waardevolle gedachte.”
Al geeft Berre gelukkig aan dat hij meestal wel een vrolijke persoon is en zich dus niet vaak slecht voelt. “Maar soms gebeuren er dingen in je leven waar je droevig om bent. Op een podium moet je dat dan even uitschakelen. Gelukkig zijn mijn songs heel persoonlijk en kan ik daar veel van mijn emoties in kwijt. Ik voel dat er veel ruimte is bij mijn publiek om mijn emotionele kant te tonen, maar zodra je van het podium stapt, valt dat weg. Daarom zoek ik die verbinding ook daarbuiten op. Afspreken met vrienden, al is het maar om te gamen, dat laadt mij volledig op.”
