In Humo lezen we dat Goedele Devroy aan tinnitus lijdt. De journaliste hoort constant een irritant gepiep dat er in werkelijkheid niet is. Aanvankelijk was dit geluid zo onoverkomelijk voor Goedele dat ze zelfs een tijdje aan euthanasie dacht, zo geeft ze eerlijk toe.
Wat haar gelukkig hielp was spreken met lotgenoten. Eén van deze mede-slachtoffers bleek niemand minder dan Martine Tanghe te zijn. “Martine liep er niet mee te koop, zo was ze”, gaat Goedele van start. “Ze drukte me op het hart dat ik moest volhouden. Ze gaf me moed en hoop toen ik die hard nodig had.”
In de beginperiode redde Goedele het naar eigen zeggen niet zonder medicatie. “Daarnaast deed ik yoga en ademhalingsoefeningen en maakte ik veel wandelingen. Ik zag zo weinig mogelijk mensen. Rust en ontspanning: dat was de kern van mijn herstel, en dat is het nog altijd. Toen ik stopte met vechten tegen de pieptoon, werd hij minder overheersend.”
