In Humo staat te lezen dat Julie Van den Steen de laatste jaren enorm veel zelfvertrouwen, en vertrouwen tout court heeft gewonnen.
“In persoonlijke relaties – vriendschappen of liefdes – ging ik ook altijd uit van het slechtste scenario. Wantrouwig, dat is het woord: ik was fundamenteel wantrouwig.”, gaat ze van start. “Maar dat ik de ander vaak van kwaaie intenties betichtte, dat ik voortdurend op mijn hoede was en niet geloofde dat de dingen gewoon goed zouden lopen, zei vooral iets over mij. Als ik dat nu allemaal ontleed, zie ik hoezeer ik mezelf altijd aan het boycotten was.”
Volgens Julie is het belangrijk om patronen in je eigen gedrag te kunnen benoemen en vervolgens proberen de zaken te veranderen. “Ik heb vroeger weleens met veel stelligheid in een interview gezegd dat je lief moet zijn voor jezelf. Helemaal waar, natuurlijk. Alleen: ik zat op dat moment op het dieptepunt van mijn eetstoornis. Dat is zowat de definitie van níét lief zijn voor jezelf, hè. En het was niet eens een geval van hypocrisie: ik had het op dat moment echt niet door. Nu is dat besef wérkelijk binnengedruppeld, nu weet ik dat je de wereld niet in kunt als je je eigen vijand bent. Dat doet wel deugd. En ik probeer om daarnaar te leven.”
