In Primo lezen we dat Sammy Moore gedurende zijn hele leven gepest is geweest omwille van zijn Marokkaanse roots. Toch blijft de zanger onvermoeibaar doortimmeren aan zijn muziekcarrière.
“De energie die in mij zit, heeft te maken met wat ik allemaal heb meegemaakt. Woede en verdriet hebben me een drive gegeven”, gaat Sammy van start. “Een aantal jaren geleden was er een reünie van het zesde leerjaar. Ik arriveerde in mijn Mercedes CLS-AMG. Al die pesters van vroeger keken me met grote ogen aan. Dat voelde als een orgasme voor mij. Ik geniet enorm van het succes dat me nu door ‘Roxanne’ te beurt valt. Iedereen ziet mij nu wel staan.”
Al geeft de zanger eerlijk toe dat het minderwaardigheidscomplex van weleer nooit weg zal gaan. “Maar dat ik fans heb, betekent veel voor mij. Ik vind het fijn dat mensen me goed vinden. Dat doet me goed. Ik heb al pesters voor het podium zien staan. Als het publiek dan roept: ‘We want more, Sammy!’ Zalig. Daar geniet ik van. Ik voel nu wat ik nog nooit heb gevoeld, dat ik écht geapprecieerd word. Ik voel dat ik eindelijk meetel…”
