Wat gaat de tijd toch snel. Dat merkt ook Veerle Baetens. Haar dochter Billie is ondertussen veertien en het lijkt nog maar als de dag van gisteren dat ze geboren is.
“Dat is dat het cliché dat de tijd sneller raast naarmate je ouder wordt echt klopt. Maar ergens vertrouw ik ook wel op het verloop van de tijd. En ik zie haast iedereen worstelen met ouder worden en het besef dat er ons alsmaar minder tijd rest. Dat ik niet de enige ben die zich daar af en toe zorgen over maakt, vind ik wel een pleister op de wonde. De vergankelijkheid van het leven is zowel iets cynisch als iets bijzonder moois”, zegt Veerle in Primo.
Billie balanceert volgens Veerle nu tussen puber zijn en volwassen zijn, en die verandering is mooi om te zien. Maar Baetens kijkt er wel naar uit om haar verder te zien opgroeien.
“Nu ben ik vooral nieuwsgierig of Billie later zal trouwen en/of kinderen zal krijgen, en met een man of een vrouw samen zal zijn. En natuurlijk voor welk beroep ze zal kiezen en waar ze zal wonen. Zal Billie emigreren of onder de kerktoren blijven wonen? Je weet het ook als moeder niet op voorhand. Stiekem vind ik het wel leuk om daar al over te fantaseren. Mijn echtgenoot en ik hebben onze dochter bewust opgevoed, maar de grootste schrik is natuurlijk de invloed van de buitenwereld. Zo krijg ik het niet over mijn hart om Billie in het donker te laten fietsen. Dat wil ik niet. Tegelijkertijd wil ik haar ook niet laten opgroeien onder een stolpje, omdat het leven nu eenmaal geen Disney-park is.”
